Sende ölümüyüm Şiiri - Suphi Sekü

İmalı imalı baktığın nedir
Sevgimi? Nefreti? Gıptamı? Hazmı
Hala o fırtına aynı yerdedir
Gamzende şimşekler, işlemi? Nazmı

Kanım çekilmiş, beden donuk ve mat
Tenimin renginde kehribar çatlar
Anlamsız artık, hayat ve memat
Her anı ahımı, binlere katlar

Bana bilmecedir o derin bakış
Gizliden gizliye, derin soluma
Seyyal halelerinden ruhuma akış
Her gülüş kelepçe olur koluma

Kırık ikindiler, sahilde her gün
İmbatlar yüzüme hüznünü taşır
Ben değilim, ben diye beni gördüģün
Benim gibi bir his ruhunu kaşır

Ne sevgi damlası, ne hüzün izi
Sen melalinde benlemi avundun
Ben, şiirime gömdüm sevgimizi
Sen neye inandın, neyi savundun

Sende ölümüyüm? Yoksa dirimi?
Hiç bir çiçek ebeden gonca kalmaz
Sevgi dediğin, bir el kirimi
Dolu tas deryada bir dirhem almaz

Bülbüller olmasa, gül neye yarar
Baykuşlar her dalda tüneyebilir
Her mecmnun elbette bir leyla arar
Maşuk sevmesede yine sevilir

Aşk, arşıalaya çıkan merdiven
Aşık en güzeli güzelde arar
Aşk masivayı ayırır birden
Aşık, aşkı için gökleri tarar

Ruhumda med kaynar, yüzümde cezir
Bumuydu yusufa kurulan tuzak
Aşk tahtım çürüdü, can verdi vezir
İçimdesin amma, bin arşın uzak