Sende Öleceksin Şiiri - Uğur Musab Şahin

Ey nefsim; nice cenazeler gördün,
Nice cenazeleri, benimle gömdün.
Sende biliyorsun, sende öleceksin,
Ne ders aldın, ne ölmeden öldün.
2025

Dergâhı; miskinler ocağı sanırdım,
Olgunlaşanlar, pişenler ocağıymış.
Zira kurunun yanında yaşta yanar,
Yolda kalanlar değil, yananlarmış.
2025

Baş vardır başlara baş olur.
Baş vardır başlara taş olur.
Esneklik, kusurun guslüdür,
Yârden yaren olmaz, yara olur.
2024

Doğduğum o günden beri,
Şeytanım içimde yaşamış.
Ten kafesimmiş nefsin yeri,
Aklım da, onun uşağıymış.
2025

Çiy pişerse, ham olgunlaşırsa tatlanır.
Yürek ve dil o zaman, azığın tadını alır.
2025

Ben senin derdini neden çekeyim?
Zaten benim derdim bana yetiyor,
Eğri büğrü yolu, ben niye seçeyim?
Mevla’ya çıkan yol, Leyla’dan geçiyor.
2025

Aşırı alçak gönüllülük tevazu değildir,
İbadet, zikir, ilimle kibirlenen gibidir.
Kışta odun hiç yoksa eğrisi mubahtır,
Hak aşkıyla yanmak, huzur ve refahtır.
2025

Yaşlanmadan,
Yaşlanmayı yaşamalıyız.
Yaşlıları ziyaret edip,
Empati kurmalıyız.
2025

“Zahmette rahmet vardır” derler,
Zahmet ne dem zorsa,
Rahmeti de, o dem boldur beyler.
2025

Kimi için ölüm düğündür,
Kimi için düğün ölümdür.
Edebin taklidi olmazmış,
Kimi kul, kalplere gömülür.
2025