Baş koymuşum bab-ı selâmdan, haremi üçlerin meclisi divanına
Dosttan dosta gelen, o muradı ezeli aşina, gel ey aşıka –can dediler
İç şu firkat zehrini-ki ölesin! öl ki sende bizim ile ol cem dediler
Geç masivayı mal-ı kâalden, her anın hal ile sende ol dem dediler
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Geç masivayı mal-ı kâalden, her anın hal ile sende ol dem dediler,
söyleyecek söz yok
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta