Baş koymuşum bab-ı selâmdan, haremi üçlerin meclisi divanına
Dosttan dosta gelen, o muradı ezeli aşina, gel ey aşıka –can dediler
İç şu firkat zehrini-ki ölesin! öl ki sende bizim ile ol cem dediler
Geç masivayı mal-ı kâalden, her anın hal ile sende ol dem dediler
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
