Baş koymuşum bab-ı selâmdan, haremi üçlerin meclisi divanına
Dosttan dosta gelen, o muradı ezeli aşina, gel ey aşıka –can dediler
İç şu firkat zehrini-ki ölesin! öl ki sende bizim ile ol cem dediler
Geç masivayı mal-ı kâalden, her anın hal ile sende ol dem dediler
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
