Maviler,beyazlar simsiyah oldu,
Gönül bahçemdeki çiçekler soldu,
Ne açan bir gül, ne öten bülbül kaldı,
Geriye bir şey kalmadı,pınarlarım kurudu,
Sen de mi gittin anam, geriye neyim kaldı?
Tutmuyor dizlerim yollar çok yokuş,
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta