Sende mi gafil nefsim sende mi?
Gaflet ile geçirirsin sen dem’i?
Nasih gibi(!) ders verirken âlem’e;
Kendi gönlün, sırf Allah’a bende mi?
Sende mi cahil nefsim sende mi?
Çarçur edip, mahvedersin sen dem’i!
Tevbe ile Hakka rücu kar iken;
Neden acep, bekliyorsun son dem’i(!)
Sende mi alçak nefsim sende mi?
Sonsuz(!) zaman zannedersin sen dem’i(!)
La vallahi, öyle değil hakikat!
Bir nefeslik an-ı seyyal san dem’i!
Sende mi hain nefsim sende mi?
İhanetle öldürürsün sen dem’i!
De; ne kadar sürecektir şu halin?
Yoksa ömrün, takdir hakkı(!) sende mi?
Sende mi fasık nefsim sende mi?
Fısk, fücur’la doldurursun her dem’i!
Akıl başa, kalp yerine gelmeden;
Nasıl bulsun, garip ruhun erdem’i?
Sende mi asi nefsim sende mi?
İsyanınla risk’e attın son dem’i
Kabre rağmen, nedir sende bu tavır;
Yoksa gaip ab-ı hayat sende mi(?)
Sende mi anut nefsim sende mi?
İnadınla mahvedersin gündem’i!
Belki bugün sonra erer hayatın;
Geç inattan, hayra harca son dem’i!
Cihat ŞAHİN
19.12.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 19.12.2010 07:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!