Beyaz gül masumiyet iken,
Ağlayan gelin isyandır!
Kırmızı gül aşk iken,
Nilüfer gelecektir…
Pembe gül gönlüm sendedir der,
Frezya suçsuzum dediğinde…
Kırmızı lale seni seviyorum derken,
Beyaz lale sorar saf ve temizse eğer diye…
Çiçekler anlatırken hayata aşkı,
İnsan ezer hep papatyayı…
Gelincik ne olacak anlaşılamadı,
Aman artık çimenlere de basmamalı…
Hep en iyiyi arayan,
Acaba en iyimi ki?
Aslında hep suçlu,
Senin karşında olan mıdır ki?
Güçsüzü ez güçlüye yalaka ol,
Zayıfı tırmala şişmanı ağırla,
İnceyi eğ, kalına dokunma!
Sonra deki hep bana…
Hepinize diyorum gidin bir bahçeye,
Sevin bir çiçeği ama koparmadan!
Tutun bir kelebeği bulabilirseniz,
Ve görün biraz renklerin barışını…
Öğüt derseniz yaşım tutmaz!
Yol derseniz pusulam yetmez!
Ben uyguladığımda gördüm ki,
İyiyi sevenler hep çiçekleri koklayanlardır..
23:27 04/11/2006
Ömer KÜÇÜKKAYA
Kayıt Tarihi : 4.11.2006 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çiçekleri koparanlardır
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!