Sende ki Sen Şiiri - Mehmet Ersoy 2

Ben sende ki seni bilmeden önce bir hiçtim
Bir insanın en aşkın hâlini
O ilahi varlığı bilince
Bendimi aştım
Koştum...
Emsalsiz
Havalı
Rüzgara, havaya karışan
Teninin tuzlu tadını kovaladım
Ulen rüzgar da kovalanır mı be ?
Olsun
Hoştum...
Ahh bu melankoli
İnsan girmediği
Hatta görmediği denizlerde boğulabilir mi ?
Etten kemikten oluşan bir anne
Bir fâni
Böyle bir varlık doğurabilir mi ?
Gözlerinle içime
Ballı aşk şarabı zerk ettin
Bence ondan sarhoştum
Ahh bu platonik sevme...
Beklentisiz
Umarsız
Kimine göre beklenebir de
Onlar hadsiz...
Konunun ne senle
Ne de benimle
Yok bir ilgisi
Ayrıyeten
Henüz hiç bir aşk kitabında yok
Yazılmadı bilgisi
Bence bu sende ki
Aşkın en özge halinin
İnsan suretini almış
Yarı Tanrı imgesi