Sende Kendim Buldum Şiiri - Fatih Yıldız 2

Resmin elmas gibi nadir mücevher
O mecnun ki mütecessis seherde
Gözün gören münzevi bir derbeder
Zat-ı acze ümit yok mu hiç sende

Ben zemheri hasta sende ilacım
Bir yudumluk zülaline muhtacım
Her adımla sana çıkmak amacım
Muhabbete kefil aşkım var sende

Zülfün görmek ahbelliğe sebebdir
Kemiren hal beni neye gebedir
Müphemlik ki ne menem bir ahvaldir
Meziyet-i ferman ile ser sende

Elaleme sorsan kesin deliyim
Sahraya sal emir kutba gideyim
Harab , yıkık virane de sezdiğim
İlm-i hızır ile gizli sır sende

Batın da ki halin bilen kim imiş
Rakip gülün zevahirne köleymiş
Özün bilip dilsiz kalmak efdalmiş
İktifa mı eder ketum hal sende

Lutuf bildim güneş ile yağmuru
Ateşinle gayrı her yer kup kuru
Aşık mısın diye olur mu soru
Kalmışım bir ben sönmeyen kor sende

Rahmanıma vasıtasın her halinle
Tezzekkürdür beni saran vehminle
Üstümden üç defa geçen hilalle
Ben hep sende kendim buldum hep sende

RÂCÎ