Attım anarşist duyguları
En karanlığına arka sokağın.
Hiçbir şey üzmedi beni,
Yokluğunun üzdüğü kadar...
Gülmeyi yükleyip kuşun kanadına,
Acılarla yoldaş oldum.
Ardına bakmadan giderken sen,
Gözümü kırpmadan öylece duruyordum...
Vurdu geçti sevdan,
Geride kalmak, ölümden beter...
Sok hançeri yüreğime
Çıkar çıkarabilirsen içinden seni.
Zaman kaybı düşünmek,
Öyleyse sus,
Ve şiirlerimi geri ver...
Ziyanı yok, sende kalsın yüreğim....
Kayıt Tarihi : 24.3.2004 21:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

beğeni ile okudum
Yokluğunun üzdüğü kadar...
başka şeye gerek yok ki öğretmenim
sevgiyle
Harika..........
Sevgilerimle......
TÜM YORUMLAR (4)