Sende Kalmış Şiiri - Adem Eriş

Giderken sana bıraktım bütün gülüşlerimi,
Mutluluğum sevindim hüznüm sende kalmış,
Ne çıkar fark etmesem de doğan şu güneşi,
Senle dolu gecem gündüzüm sende kalmış.

Alışamadım bu zorunlu dönüşlere,
Hep hasret kaldım bir avuç sevinçlere,
Böyle severken hemde ölürcesine,
Ruhum bedenim kalbim sende kalmış.

Kaç gece varki yokluğunu şahit etmediğim,
Bu şehrin katran karanlığına terk etmediğim,
İçimde bitmeyen bu kaçıncı mevsim,
Yazım kışım baharım sende kalmış.

Hala baktığım her gözde seni arıyorsam,
Bu sensizliğe kahredip kahredip yamyorsam,
Yokluğunu sırata eş tutup geçemiyorsam,
Cennetim cehennemim sende kalmış...