Sende Kalmış Şiiri - Nurullah Demir 2

SENDE KALMIŞ

Basıp gittin sırra kadem
Sözüm senet ölsem dönmem
Dört dönerim uyku bilmem
Yatak yorgan sende kalmış
Sende kalmış sende kalmış

Ben ortaya koydum başı
Aşk kumar mı attın zarı
Servet zaten ne kadardı
Aklım fikrim sende kalmış
Sende kalmış sende kalmış

Canım sana tek yalanım
Yalnızlıktan korkmadığım
Yer kalmadı bakmadığım
Gülüm kokun sende kalmış
Sende kalmış sende kalmış

İçim sığmaz hiç içime
Dökülürken sen kaleme
Yâr mı derim el aleme
Gözüm gönlüm sende kalmış
Sende kalmış sende kalmış

Işığım yok göz de perde
Düşe kalka başım linçte
Zaman durmuş gece üçte
Gündüz güneş sende kalmış
Sende kalmış sende kalmış

İçim bir hoş göl taşacak
Yolu bulsa doyar toprak
Sen gideli mevsim kurak
Bulut yağmur sende kalmış
Sende kalmış sende kalmış

Kelebekten yok ki farkım
Yüz gün yaşar sanma sakın
Çok bekletme ölüm yakın
Hayat suyu sende kalmış
Sende kalmış sende kalmış

Serkeş yürek çıktı raydan
Yâr aşkından hal perişan
Dağı taşı sarmış duman
Nurullah'ım sende kalmış
Sende kalmış sende kalmış
Söz: Nurullah DEMİR