Sende kalmak -deneme Şiiri - Necdet Arslan

Sende kalmama ses çıkarma , yolculuk öncesi tedirginlikler yaşatma bana.Hoş gör.
Sana bağlanmışım biliyorsun. Kalmayı seçişimin bu düşünceyle ıraktan yakından ilintisi yok.
Gidersem içimde derin bir boşluk oluşacak ; o boşlukta katlanılmaz sızılar içinde kıvranacağım.
Sılam da gurbetim de sensin. Sende dönüp durmak yıkar beni, eritir beni, tüketir beni.
Senden ırakta olduğum her yer benim taşramdır.
Bunu biliyorum ; ama orayı tanımlayacak sözcük bulamıyorum, tümcelerim eksik kalıyor.
Sakın bir ad bul şu taşraya , deme !
Sana herhangi bir taşradan geldim ben . Şimdi orası nerededir, ne durumdadır bilemem.
Ses çıkarma sende kalmama. Yerimden oynatma. Durduğu yerde durmasın senden ırakta olmak istemediğim her yer…
Ben hep senin kapından birlikte çıkarak sana dönmek üzere yolculuklarda olmak isterim.
Sen benim gönül coğrafyam,şiir haritamsın. Kültürümsün, hoşgörümsün, barınağımsın…
Hep seni yakından gözlemek gibi bir doymamışlık var bende.
Nicedir içimde var olan senden bir adım bile ötelerde olmama duygusunu esirgeme benden.
Senden başka bir tarihsel gerçekliğim yok benim. İyi ki de yok…
Günebakanların sevinci var içimde. Hep senin yörüngene tutunuşum bundan, göz bebeklerine kurulmam bundan…
Senin gönlünün gezgincisiyim .Bundan dolayı dışımızda kalan tüm şehirleri yıktım , tüm taşraları yaktım.
İkimizin dışında başka sınırlar yok artık…
Sana sınırsızca bağlı oluşum bundan. Ne sılam ne gurbetim var bundan sonra.
Beni başka şafaklara doğru yollara salma ; öteki şeylerin pusulasını öteki yerlerde kaybedeli çok oluyor ; bulamam.
Sana nerden geldiğimi bile anımsayamaz durumdayım şimdilerde