Sende Kaldım Şiiri - Hamit Atay

“Sende Kaldım”

Bir gülüşündeydim ilk kez içime ışık dolduğunda,
Bir bakışındaydım, zaman durduğunda.
Sesin değdi yüreğime
Bir şiir başladı orada…

Kimseler anlamadı
Suskunluğumun senden ibaret olduğunu.
Sen konuşurken dünyayı susturur gibi,
Ben içimden sana sığınırdım.

Geldiğin gün mevsim değişti,
Yapraklar bile gülümsemeyi öğrendi.
Ben sende kaldım,
Bir bakış, bir an, bir nefes yerinde.

Şimdi…
Gözlerin uzağımda,
Sözlerin aklımda,
Kalbin hâlâ içimde bir yerlerde mi, bilmiyorum.

Ama bir şey var,
Ne zaman içim kararsa,
Yine sana yazıyor kalemim,
Çünkü ben…
Gitmedim.
Sende kaldım.
Şiir Hamit Atay