Bu aralar çok yorgunum, çok mutusuzum.
Kapanmıyor yaralarım.
Gün geçtikçe daha çok kanıyor.
Zaman iyi gelmiyor bana.
Geçtikçe zaman bir şeylerden mahrum kaldığımı hissediyorum. “Senden” bir iz bulamadığımı anlıyorum.
Zaman sende dursaydı.
Gitmeseydim senden, hep sende kalsaydım…
Sende bende kalsaydın. Ayırmasaydı bizi zaman…
Seni sevseydim, sende beni sevseydin.
Birbirimizde kalkabilirdik…
Ama zaman durmadı.
Bende kalmadın, gittin.
Geride sadece ben kaldım.
Cansu Reyhan Tıroğlu
Kayıt Tarihi : 2.12.2019 07:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cansu Reyhan Tıroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/02/sende-kaldim-27.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!