Sende Kaldım Şiiri - Ayberk Çetin

Susadım bir kır papatyasının yağmurlara susadığı gibi.
Bazen kendimi günebakan çiçekleri gibi hissediyorum.
Tabi benim Güneş'im sen, ben bir tek sana dönerim.
Sonra kimi senden daha çok sevebilirim ki?

sana kelebek diyorum ya her zaman
Sen merak ediyosun ama o keçi inadından sormuyorsun ya
Bence bir kelebek bu kadar güzel renklere sahiptir.
Kelebek bir gün Yaşar ve o masumluk herşeye değer.

Ki o renkler başka neyde var ki.
İşte ben sadece senin gözlerinde gördüm ve o kadar içten,
o kadar masum güldün ki sana aşık oldum.
Evet sana göre kelebekler bir gün yaşar ve ölür ama güzel şeyler hep az olur.

Yani senden önce öyleydi sen geldin
Bütün güzelliğinle haytıma bir sürü renk serptin
Her yanımı en güzel renklerinle boyadın.
Aşkın rengi varmış aslında hiç sorma kendi kendine ne diye.

Bir ayna bul ve gözlerine bak kır papatyası
Evet sadece renkli iki göz görüyorsun,
Şimdi bana çevir güzel yüzünü sor bana ne gördüğümü.
Ben savaş görüyorum hiç bu kadar kalbimle savaşmadım.

Aşk bu kadar iyi savaşır mıydı? hiç adil değil bu savaş.
Hem ben kalbimle düşünürüm neden bende mantık arıyorsun ki?
Akıllı olsaydım seni severmiydim sanıyorsun tamam,
itiraf ediyorum aklım sende kalbim sende aslında ben herşeyimle sendeyim.

Susuyorum ama ne sana itiraf edecek nefesim var çiğerlerimde,
Ne de gururumu yıkabilecek kadar dinç bir kalbim.
Susuyorum sana bütün yokluğum sen ve tek varlığım aşk
Bizde kaybedenleriz.

Çünkü gururdan güçlü şefkat yok,
Savaştan güçlü barış yok,
Çünkü insanların kalbimde aşk yok,
Elleri temiz değil, akılları durgun değil.

Aslında her zaman kötüye gitmek zorundayız,
Evet artık iyilik yok bütün iyi yanlarımı alıp gittin
Aklımı, kalbimi, ruhumu
Sen bana bi bedenimi bıraktın onu da yarım bıraktın...