Sende Kaldım Şiiri - Bilal Karaman

Gözleri açık giderken sokak lambalarının
Doludizgin muhabbet iklimindeydik
Aşkın büyüdüğü kentte dışarısıydı üşüyen

Ten okşayan rüzgâr
Çarparken duvarlarımıza uluyordu
Dağınık olan sadece saçlarındı

İçimizdi
Çocuksu samimi ve sıcacık
Yağmura kardeştik

Dünyayı rehin bırakıp mirasçısına
Usulca dokunuyorduk mahreme
Seni kuşanıyordum
Kalkıyordu sınırlar

Sözüm sözdü
Geceler ağarıyordu şehvetin rahminde
Ne kadar da özlemiştim yar olmayı

Şimdi bir ezeli dua okunuyor ikimize
Aşk nakşetmişken kendini yüreğime
Bundan sonrası sana kaldı
Her şey seninle…