Sende Kaldığım Şiiri - Melek Dalgıç

Bir sessizlik çobanı var
Gölgede dinleniyor
Vuslatın hayal
Yolcusundan
Geriye Kalan
Gözlerim arkada biliyorum
Seneler sonrasında
Bile seni arayan
Acıların çoğalmışsa
Sitemimden değil
Kendi narında kendin yandığından
Sevilmez kuş gibi
Gece viranelerde
Saklanan
Düşlerime uğrayıp
Gündüzse yok olan
Yanımda olmasan da
Gençliğimden gelip
Aklımı bulandıran
Ne besteler istedim
Senen
Ne şiirler
Sandım ki mutlu geçecek
Hep seninle günler
Ayrılığın ötesi
Sandım ki ömürle biter
Sensizde yaşanırmış
Meğer onca seneler
Hala saçlarını bilmem
Geriye mi tararsın
Sağından soluna bilmem
Dağılınca atarsın
Efkarında her zaman
Bir sigara yakarsın
Kara kalem resimimi
Ayna kenerında unuttuğum
Fotoğraftan yaparsın
Değişti mi alışkanlıkların
Yaş almak yaşlandırdı mı
Uslandı mı huyların
Yoksa hala atarlı mısın
Değişsen de
Aka kara demeyenle
Yine kavga mı yaparsın
Duydum ki pişmansın
Artık önem mi arz eder
Eskiye özlem değil ki bu yazdığım
Ama sevgiye özlemse sende kaldığım