Sende Kaldı Yüreğim Şiiri - Ahmet Eser

Sende Kaldı Yüreğim, Sende Soldu Yüreğim
Yollarına serdim ömrü, geçmedin bir kez bile,
Hasretini gömdüm içe, suskunum her hecede,
Sensizliğe alışılır sandım, aldandım kendime…
Sende kaldı yüreğim, sende soldu yüreğim.

Bir adını andım gece, yıldız bile titredi,
Gözlerimde bir yangın var, bakışınla büyüdü,
Kimsesizim sen gidince, dünya bile küçüldü…
Sende kaldı yüreğim, sende soldu yüreğim.

Bir hayalin kaldı bende, kırık bir cam kenarı,
Rüzgâr bile ismini fısıldıyor ara sıra,
Ne umutla bekledim, ne dua ettim sana…
Sende kaldı yüreğim, sende soldu yüreğim.

Şimdi hangi bahar gelsin, sen yoksan eğer içimde,
Ne bir gül açar gönlümde, ne gün doğar tenimde,
Bir ömür boyu susarım, adın kalır dilimde…
Sende kaldı yüreğim, sende soldu yüreğim.

Yeter artık, dön ne olursun, can gidiyor tenimden,
Bir mezar yeri bile yok, düşmüşüm kendi içimden,
Bekleyen ölüm kapıda, gel, al beni kendinden...
Sende kaldı yüreğim, sende soldu yüreğim.