Sende Kaldı Yüreğim Şiiri - Emin Çelimli

Ağyardı kalbim çölde kor güneşte yanmaya
Çatladı dudaklarım kurudu al güllerim
Cesaretim kalmadı başka göze bakmaya
Sende kaldı yüreğim hep boş kaldı ellerim

Has bahçemde gonca gül yasemin sümbül iken
Aşiyanda şakıyan yaralı bülbül iken
Sevdanla vurgun kalbim delik deşik tül iken
Sende kaldı yüreğim hep boş kaldı ellerim

Başımda taç yapmıştım içimdeki aşkını
Neden bırakıp gittin kalbimdeki köşkünü
Hep peşinden koşturdun sana âşık şaşkını
Sende kaldı yüreğim hep boş kaldı ellerim

Fani ömrümde bana ne zulümler yaşattın
Dört tarafımı sardın zincir ile kuşattın
Billur gibi aşkıma acı zehirler kattın
Sende kaldı yüreğim hep boş kaldı ellerim

Değer miydi aşkımı yalanlarla yıkmaya
Senin için yanarken hüzünlerle yakmaya
Öyle çok sevmiştim ki kıyamazdım bakmaya
Sende kaldı yüreğim hep boş kaldı ellerim

Kurbanlar adamıştım belki seversin diye
Yollarını gözledim belki dönersin diye
Akıttım pınarımı belki içersin diye
Sende kaldı yüreğim hep boş kaldı ellerim

Çok mu mutlusun şimdi değdi mi gittiğine
Mutlu yaşamak varken derde kul ettiğine
Böyle yapar mı insan aşığım dediğine
Sende kaldı yüreğim hep boş kaldı ellerim