Sende Kaldı Şiiri - Faik Sarıca

Gönül gözüme sürme çeken yar.
Kanayan yarama merhem çalan yar.
Derde derman, gönlüme ferman yazan yar.
Gönlüme kilit vurdum, anahtarı sende kaldı.

En özelim, en saklanılası hazinemsin.
Elmastan, yakuttan, zümrütten ötesin.
Bu fakire verilen en büyük nimetlerdensin.
Ambarı kitledim, zırzası sende kaldı.

Ana-baba candır, canandır, baştacı.
Evlat dünya meyvesi zaten, gözaydınlığı.
İyiyi kötüyü birlikte yaşadık, olduk hayat arkadaşı.
Faik imzaladı nikah defterini.
O kısmet kalemi de sende kaldı.

Şimdi gönül gözüm kör,
Dilim lal, kulağım sağır.
Bu zalim nefsime dünyayı eylemişim dar.
Acep ahrette de olurmuyuz barabar?
Oturup düşündüm, aklım sende kaldı.