Aşkın ateşiyle kavrulup piştim
Büyük bir çırada içine sen at
Sabahlara kadar ayılıp içtim
İçkinin suçu yok sende kabahat
Evinin önünden bin kere geçtim
Aç şu pencereyi dışarı göz at
Bin güzel dururken ben seni seçtim
Bu aşkın sonu yok sende kabahat
Aşk diye yanmadan önce bir hiçtim
Gönül bir resimmiş sevmekse sanat
Sevgiyi ekerken ayrılık biçtim
Gönlümün derdi çok sende kabahat
Bende bir zamanlar sevgili gençtim
Konuyu açmadan ne olur kapat
Bu hayat derdine düşmeden dinçtim
Derdime çare yok bende kabahat
Kayıt Tarihi : 15.9.2003 22:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!