Sende İntihar Edeceksin

Teselli vermek şimdi gönlüme kaldı
Umutsuzluğun içinde neler vardı
Gülüşler sanki haykırışlara kaldı
Bilinmezki elbet banada sıra gelecek
Anladım ki; yalnızlıklar yine bana kaldı.

Sevmek bana göre değilmiş anladım
Ellerime mahkum edilmişim anladım
Nice ümitler beni bekler iken;
İnsanca yaşamak neymiş bunuda anladım.

Sevdamı rüzgarala teslim ettim
Elbet birgün geri gelecek bana
Ve bırakmayacağım yine onu yeminliyim
Mutsuzluğa kapılmamak için sevmeyeceğim
İntizar adını koydu sevdiklerim bana
Yalan geliyordu bana söylenenler
Olcakmış anladım olacakmış yalanlar doğrular
Resmini çizdim sani yazdım şiirlerim de
Unutmaki sende mazide kalanlardansın
Mutlaka birgün şu zaman ki halinden utanırsın.

Öyle bier yıkılış olacak ki kalbin de
Bir daha ömrün boyunca beni unutamaycaksın
Tuttuğun zaman her yeri her eller de;
Sevgilinin yanında bile yatarken
Unutmaki her uyanışta beni göreceksin
Ama yemin ederim ki birgün birgün
İntihar etme gününe sende geleceksin! .....