(TÜLAY MENTEŞ)
Tükensin hasretlik, yalnızlık artık,
Ümitliydik ikimizde neden ayrıldık,
Lüzumsuz bir hiç için aşka darıldık,
Âşıktık ikimizde vurdu bize ayrılık,
Yaşamak zehir oldu hayatta artık.
Maziye baktıkça hatırla beni,
Ey hala unutmadığım sevgili,
Nazlandın ne çok sevdiysem seni,
Tükettin içimdeki sevgiyi,
Ellerim tutuyor şimdi kalemleri,
Şahit bu mısralar, ben unutmadım seni.
Bekir Yavuz
17.Mayıs.1977
Bahçelievler. İstanbul
Kayıt Tarihi : 27.5.2012 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!