Sende Hatıram Kalsın

Elinde bir deste gül; birine vermek için...
Haydi biraz sen de gül; kendine küsmek niçin? ...
Aldanmasın gözlerin, aldırmasın yüreğin...
Narçiçeği pembe gül, ağlama için için.

Topla güzel anları, zamanı dokuyalım
Al da bu zamanları, yeniden yaşayalım
Umutların olduğu, dertlerin olmadığı,
Feleklerden birine yeni dünya kuralım.

Ilık meltem nefesin, sadece bana essin
Altın sarı saçların elimde dalgalansın
Sensin benim güneşim, sabahım, aydınlığım
Ve seninle mutluyum, tek tesellim, neşemsin

Al kırmızı yanaklar güneşin rengi olsun
Tatlı şirin handeler... kalbin neşeyle dolsun
Aka dursun ırmaklar... gözlerin yaşarmasın
Rüyan en güzel rüya, hayalin gerçek olsun

Laleler yeşerecek, çiçekler açılacak
Senin olduğun yerde, bulutlar dağılacak
Ilık ılık nefesin tıpkı bir meltem gibi;
Ne kışlar ne de yazlar... hep baharlar olacak

Güzellik pınarından aşk ırmağısın bana
Tek umut, tek heyecan, tek tesellisin bana
Anla lütfen artık gül, sen en büyük mutluluk
İkinci baharımdan tek hatırasın bana

Hayalde gölge gölge canlanır tüm anılar...
Kalbinde bölge bölge belirir yalnızlıklar...
Nerede o gençliğim, dar günümde dostlarım...
Dersin de, belge belge kapanır tüm dosyalar...

Kalsın bana kederler, her kese güzellikler...
Ağlasın bana gözler, gözlere esenlikler...
Rüyalar ve hayaller benimle, bana kalsın
Paramparça yüreğim, uzak durun gerçekler! ...
Olmasan da yanımda, uğruna feda bu can...
Tutmasan da yanında, yoluna feda bu can...

Bu şiirim de sana, sende hatıram kalsın
Yıllar sonra bakınca iki damla yaş aksın
Bil ki hala seviyor, ömür boyu sevecek
Kalbim seni bekliyor, attıkça bekleyecek
Bana verdiğin dertler, bende hatıran kalsın
Sana derdiğim güller, sende hatıram kalsın

İstanbul, 24–25 Mayıs 2003