Sen hiç başak tarlasında,
Tek başına bir menekşe gördün mü?
Ayışığı vurur,
Işık saçar dalga dalga...
Gül sana ne demeli,
Güzellikte yoktur eşin,
Renk renk tonuyla,
Kıskandığı tek sen varsın güneşin...
Kök salmış geçmişi,
Geleceğe umut taşır,
Hey gidi heybetli çınar,
Sana ancak asalet yaraşır...
Papatya şen şakrak,
Gülümsüyor içtenlikle,
Düşürdüğü her yaprak,
Bir yol olur sevgiliye...
Ben menekşeyi gözlerinde,
Gülü gül yüzünde,
Çınarı duruşunda,
Papatyayı gülüşünde gördüm...
Kayıt Tarihi : 21.12.2008 13:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!