Sende Gitme Şiiri - Yılmaz Baran

Gitme ihtimalin hep vardı bende
Gözlerin hep uzaklardaydı
Sana bir usta bir abi olmak isterdim
Tüm asiliğine inat
Sana bir abi olmak isterdim
Tüm kıymet bilmezliğine rağmen

Sen giderken üzülmeyeceğim
Muhtaçlığım belirmeyecek gözlerimde
Sen giderken gülmeyeceğim
Senin gidişin ne kadar anlamsızsa
Bende öyle bakacağım gözlerimle

Korkularınla savaşan duygu orduna
Nefer yazıldım.Askerindim,sırdaşın
Hamindim belki daha da yakın
Duygu tabelam bulanırdı adını söylerken
Özlem derdim kardeş derdim
Karındaş bilirdim seni

Ama sen bir yabancı gibi
Çekip gidiyorsun beni kavgam ile
Bırakıp bir başıma
Muhtaçlığım yanlızlığım
Sana değil sıcaklığına gülüşüne

Zannetmeki gittiğin yer huzur limanı
Korkuların senin efendin
Ayaklarının üzerinde dururken tutunmak
İstiyorsan gül yaprağına
Büyü bücür, büyü bücür
Yoksa, Yoksa acıların seni yok edecek
Topuklarından sızan acıyı ve teri
Hissedersen birgün büyümüş olacaksın
Büyü bücür, büyü bücür