Sende git yalnızlık Şiiri - Ahmet Coşkun

Sende git yalnızlık

Gel bırakma elimi yalnızlık
Ne dostlar ne sevgililer kaçtı
Bir tek sen kaldın yanımda sadık
Bakıyorum senin moral bozuk
Sende mi sustun ne bu soğukluk

Suya fırlattığım taş sekmiyor
Bak ay mehtap sensiz çekilmiyor
Vakit geçip zaman hiç dolmuyor
Gözler hemen uykuya dalıyor
Senle her gece sabahlıyorduk

Yüreği neyle pekiştirecem
Kimle yanıp kimi çekiştirecem
Ben kime haber yetiştirecem
İçim kurudu kapandı çenem
Yapayalnızım şimdi yalnızlık

Ben sana hiç ihanet etmedim
İnan başka bir dost edinmedim
Vah ki ne vah sana da yetmedim
İşte şimdi gerçekten tükendim
Benim bir yalnızlığım bile yok