Sende git ey sevgili! Şiiri - Mustafa Ci ...

Bir kez olsun
Dönüp te arkana bakma
Hatırlama sinemde bıraktığın izlerini

Yâd etme
Kederle olsun nefeslenme
Al götür kendinle halde bıraktığın sevgini

Ne diyeyim
Sana nasıl kahredeyim
Gönlüm el vermiyor yüreğimi mi keseyim

Ne olurdu
Bu kadar sevdirmeseydin
Beni nedamete gark etmeseydin hep esseydin

Gönlümün
Sürurunda nefeslenmeyi
Sen olsun çok görerek çekip gitmek istemeseydin

Beni bana
Beni vicdanımın sızısıyla
Ruhumun darlığına bu kez muhtaç etmeseydin

Zeytin karası
Gözlerinle al götür beni de
Yanağında gül misali açan gamzelerin derinliğine

Sırların kıdemine
Nasibin götüreceği hicran sahiline
Al götür, ruhumu bırak sen dalgaların musikisine

Ne semada
Ve nede ummanın esrarında
Sen gönlün girdabında bulundukça gam bigane

Bırakma beni
Durama çal gönlünün perdesini
Bestelediğin güftesiyle sevginin aşk serüvenini

İnsanım, kanım
Yaşattığın aşkın halde hazanıyım
Ben sana razıyım, çaresizlik içinde hıçkıran bahtsızım

Mademki
Böyle diliyor gidiyorsun
Hanlar, saraylar senin olsun ben bir aşk mahzunuyum