Sende Git Şiiri - Figen Yıldırım

Sende git yüreğimden
Yüreğim alıştı bu gitmelere
Bu vedalara
Bu acılara
Dört duvara saklarım yine ben
Düşlerimi,hayallerimi.
Yaşadıklarımamı
Yaşayamadıklarımamı
Yanmalı şimdi
Bir sen doğardı
Konuştuğum yıldızlar arasından
Uzatırdın sıcak ellerini soğuk düşlerime
O zaman ışıkta sen,yıldızda sen,
Güneşte sen,gecede sen,
Düşümde sen oluverirdin.
Işıl ışıl gökyüzü şenleniverirdi.
Vurdukça yıldızların ışıltısı yüreğime,
Acıda sen,hüzünde sen,
Kalemimde sen oluverirdin.
Sende git
Git şimdi yüreğimden
Yüreğim alıştı bu gitmelere.
İşte,
Çarptım
Çoğalttım verdiğin şiiri,
Ama yine hüzün çıktı içinden.
Bilseydim tanışırmıydım yıldızınla,
O da yok bugün,
Belliki o da sakladı kendini benden.
Sende git
Giiiit yüreğimden.
Yüreğim alıştı bu gidişlere
(9.eylül.2009.bir sonbahar gecesi)