Sende bırakıp gidiyorsun...!
Parmağında yüzük,gönlümde ateş,
Ve evliliğin aklında güneş...
Gölgesinde yalnızlığım mahkum,
Dudaklarına hasret,bir ölüm..!
Evet,sende gidiyorsun...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta