Sende bırakıp gidiyorsun...!
Parmağında yüzük,gönlümde ateş,
Ve evliliğin aklında güneş...
Gölgesinde yalnızlığım mahkum,
Dudaklarına hasret,bir ölüm..!
Evet,sende gidiyorsun...
Aşkı bir yüzüğe satarak,
Cehennemin girdabını açıp,
Kalbimin yuvasını yakarak,
Külümden bir cennet çizerek,
Sende gidiyorsun...
Kayıt Tarihi : 29.9.2011 21:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!