Sende Gidersen Şiiri - Ayhan Cengiz

Sende gidersen gülüm
Hayatımda biter, tauruman olurum
Aşk denilen ateşte
Kendi yağımla kavrulurum
Ve yalnızlıkları yaşarım.

Sende gidersen gülüm
Ben ki yüreğimden vurulurum
Mecnun olurum, Kerme olurum, Ferhat olurum
Deli dalga misali iken durulurum
Hayalinle avunurum, kahrolurum
Ve yalnızlıkları yaşarım.

Sende gidersen gülüm benden
Ben artık bir hiç olurum
Sağır olurum, kör olurum, lal olurum
Benliğimi kaybeder, mahvolurum
Ve yalnızlıkları yaşarım....

Sende gidersen gülüm
Ben tek tabanca kalırım
Varlığına değil, yokluğunla sıkılırım
Hasret ellerde ateş alır
Kahpe ayrılıklara patlarım
Ve yalnızlıkları yaşarım

Sende gidersen gülüm
Ben özgürlükten yorulurum
Esir olurum, mahkum olurum, dam olurum
Duvarlarla konuşurum, volta olurum
Ve yalnızlıkları yaşarım.

Sende gidersen gülüm
Ben bir güneş olurum
Bir kahpe hayatı yakarım
Bir de kahrolası canımı
Güneş misali yalnız kalıp
Yalnızlığımı aleme şahit yaparım
Ve yalnızlıkları yaşarım