Sende Buldum Kendimi Şiiri - Sudenaz Elif

Sende buldum ben kendimi
Kaybetmişken ben denen beni
Sende buldum ben kendimi

Sen ki hırçın dalgalar gibisin
Ne kadar durgun görünsende
İçin her an kabarıp yükselmeye hazır
Bense senin sahilinde soluklanıyorum
Hırçınlıklarından, çığlıklarından korkmadan.
Sessizce, ben'i sen'de bekliyorum.

Yorgunum düşlerimde seni aramaktan
Belliki gidişinin ardından çok zaman geçmiş
İyiden iyiye kırılganlaşan ruhumdan anlıyorum
Eskiden de çabuk bitkin düşerdim ama
şimdilerde acı daha hızlı sirayet ediyor bedenime
Daha çabuk sarıp sarmalıyor hüzün
Büyük bir keşmekeş ortasında kalakalıyorum..

Peki martılardan bahsettimmi sana
senden sonra ki hallerini anlattım mı?
Evet martılar seni çok özlemişler
Dalıp dalıp gidişlerini, hüzünlü bekleyişlerini,
Ve belkide gidip gidip dönüşlerini özlemişler.
Sorma işte nedeni yok belki de
Özleminin illaki bi nedeni mi olmalı sanki
Özlemişler işte......

Eğer dönersen bi gün ben yine burdayım
ve bilki martılarda burda, en sevdiğimiz yerde
Üsküdar da!
Kız Kulesinin karşısında!
Artık burda herkes tanıyor beni
Bir garip deli diyorlar belki
Ama desinler ne önemi var
Ben Üsküdara aşığım Üsküdar sana aşık

Gelip geçenler seni soruyorlar bilmiyorlarmış gibi
Ben de bilmiyormuş gibi davranıyorum,
Kızıcaksın belki bana ama
Söyleyecek sözüm kalmadı artık
Aklımın iplerini saldım denize
sen'i ben'de bulmak için

Tekrar söylüyorum eğer olurda dönersen bir gün
Dalgalar durulduğunda olsun gelişin
Kız kulesi hazır bizim efsanemizi yazmaya
Martılar hazır kaybettikleri mektubu bulmaya
Ve Leyla hazır yaşanmamış bir aşkı yaşamaya.

Unutma ey beklenen bu sana son yazışım
bu seninle son hasbihalim
kaybetmişken ben beni
Meğer sende buldum kendimi.....