Günüm gün değil, boğuyor yokluğun yalnızlığımı
Figanım arşa eriyor duymuyor hiç kimse sesimi
Dağılıyor ruhumun neşesi, keyfi, tatsız bir hayat
Kırılıyor şevkim, görmeyince o gül yüzlü cemalini.
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Devamını Oku
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta