Yağmur olup gökyüzünden düşüp de,
Bedenime akıyorken bitmişim.
O simsiyah gözlerinle uzaktan,
Derin derin bakıyorken bitmişim!
Sanma bir tek hayaldesin düştesin,
Ömrümde ilk gönlümde ilk baştasın,
Dedim ki tam evlenecek yaştasın,
Başkasıyla çıkıyorken bitmişim!
Nakış nakış işlettin o çehreni,
Ve ay gibi ışıldayan zühreni,
Damla damla kaşık kaşık zehrini,
Yüreğime döküyorken bitmişim!
Anladım ki zararlısın bünyeme,
Divanendi yazacaklar künyeme,
Bunca yalan hislerinle dünyama,
Şimşek gibi çakıyorken bitmişim!
Unutamam attığın bu kazığı,
Üzerine çektim kara çiziği,
O elmaslı ışıldayan yüzüğü,
Parmağına takıyorken bitmişim!
Kayıt Tarihi : 11.5.2013 16:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emre Yıldız Karaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/11/sende-bitmisim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!