gökkuşağını başında taşıyan yeryüzüm
toprağı gökyüzüne dönüştüren yamacım
başkasının düzlüğü boş ve çorak
senin yamaçların yeşilin bin tonuyla bezenmiş
senin bahtsızlığın ayağı yorulmuş olanın
göze alamadığı korkak gözün körleşmesi
birde benim gözümde baksınlar
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
