Sende Bilemezsin Şiiri - Aydın Ahmet

Ömrümün son günü gelse de bile
Sende bilemezsin benim kadrimi
Kalbimi söküp de versem nafile
Sende bilemezsin benim kadrimi

Eline dikenler batsa duyarım
Kanamasın diye merhem ararım
Kırk kere katmerler yine sararım
Sende bilemezsin benim kadrimi

Bal yesem de sensiz yal tadı vermez
Durur boğazıma, ileri gitmez
Aklına gelip de öldü mü demez
Sende bilemezsin benim kadrimi

Öyle çok sevdim ki şuram tepinir
Gözlerime baksan sitem okunur
Dut hoşafı içsem sensiz dokunur
Sende bilemezsin benim kadrimi

Düşünür de gönlüm çok acı duyar
Benim canım yansın ne önemi var
Pişman olursun da çok için yanar
Sende bilemezsin benim kadrimi

Acı bir söz desen olur bana dert
Ne yaptım ki dersin, içinden sen seç
Ben gibi sevdin mi, geç bunları geç
Sende bilemezsin benim kadrimi

Aşkımdan usanır, çok çabuk bıkar
Sitem etsem lafı ağzıma tıkar
Kapında bir itin olsam ne çıkar
Sende bilemezsin benim kadrimi

Öldü bile dense üzülüp yanma
Bir bayramda bile yâd edip anma
Aşkından ölmeyi bilirim amma
Sende bilemezsin benim kadrimi

Her sözün gözümde bir bahar seli
Adım aptal âşık lakabım deli
Bükülse aşkınla ömrümün beli
Sende bilemezsin benim kadrimi

Gönlünden çıkmaya çok erinirim
Bir çift seven görsem ne imrenirim
Böyle sevmez diye hep yerinirim
Sende bilemezsin benim kadrimi

Eski eşyan mıyım böyle atarsın
Ben altınım ama ucuz satarsın
Ne elimi iter, ne de tutarsın
Sende bilemezsin benim kadrimi

Sevgilim demeye dilin üşenir
Bu nasıl sevmek ki bensiz yaşanır
Acıtsan gözümden yaşlar boşanır
Sende bilemezsin benim kadrimi

İçimde özlemin her gün katlanır
Acı çeke çeke aşkın tatlanır
Sevdam bir ihtilal, hep ayaklanır
Sende bilemezsin benim kadrimi

Üşüdüm gönlünde esen soğuktan
Ağustosta donup kaldım hiç yoktan
Şu acı gerçeği anladım çoktan
Sende bilemezsin benim kadrimi

Yürekten bir aşkım dedin mi bana
Ben desem kıymetsiz, atar yabana
Daha öncesi de demiştim sana
Sende bilemezsin benim kadrimi