O yârin sımsıcak bir otağı var sevdalı, yufka gönlümde.
Ama ne hikmet ise, vicdan da merhamet de yok gönlümün sahibinde.
Dostum kim, düşmanım kim tanıyamadığım için,
Adını hiç kimseye söylemek istemiyor, adını zikretmekten yorulan dilim.
O yâre olan meftunluğum, sevda meclislerinde etmiş beni alim.
En manidar sevgi ve muhabbetlerle, karılmış birbirine hal ve ahvalim.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla