ne zaman yüreğinin kapısını aralayıp
bir gölge gibi içeri süzülsem
sol köşede duran güncene koşuyorum
beni arayıp bulamıyorum ya
vurgun yemiş misaliyim işte o zaman
her zaman ki gibi
yine bu akşam
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta