Sende Ağlarsın Şiiri - Şeref Sayar

Bugüne kadar sen oyuncağından başka birşeyini kaybettinmi ki, ağlayasın.
Ben çok şeyimi kaybettim bugüne kadar belkide herşeyimi!
Herşeyin kayıpsa nasıl ayaktasın deme,
hayat kaybedilenlerin yerine kazanılanları koymayıda öğretti bana,
Dün kaybediyor, bugün kazanıyor ve yerine yenisini koyup devam ediyorum hayata.
Mesafeleri çaldılar mesela benden yaşamak istediğim yerle arama ikibinbeşyüz kilometre koyarak.
Ve ikibinbeşyüz kilometre uzakta kaldı umutlarım ve ilk defa seviyorum dedigim insan.

Sen olsan ağlamazmıydın?

Sonra babamla annemi meçhul ettiler benim için,
Telefonla dahi sesini duyamayacağım bir kuyuya atarak.
Bütün şebekeler kayıt dışı yazdı aradığım numarayı,
Sonra tek tek ölüm haberi geldi akrabaların, onyıl önce ayak üstü iki dakika görüşebildiğim.
Bütün caddelerini sokaklarını sildiler hafızamdan memleketin.
Top oynadığım taşlı sokakları düşlüyorum, okul yoluna tekrar düşmek istiyorum,
hayalde olsa lisedeki tahta sırama tekrar oturmak bırakmıyorlar.

Sen olsan ağlamazmıydın?

Anlarsın küçüğüm geçde olsa anlarsın, günü gelince birgün sende ağlarsın.