Sende bir vefasız kadar ağlattın beni
Zalim insanlar gibi yargısız hüküm verdin
Durulmuş suda bir yaprak esintisinde fırtınalar kopardın
Sende bir hain kadar sırtımdan bıçakladın beni
Mükemmel olan, sadece mükemmelliği yaratan değil miydi?
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta