Sencileyin Şiiri - Serkan Sinan

Güzel bir yüz seçtim kendime
Dünya oyun alanım olsun diye
İğnem kırık zehrim dolu
Sözlerim kronik, kızgınlığım dilemma

Benim ruhum kırk kanat
Perde perde açılır
Pusulalar sadece beni gösterir
İstersem terk ederim saatleri
Kovanlar anlamsız kalır

Bırakır giderim rüzgar güllerini
Zaman fitil fitil öder esaret bedellerini

Anlaksız silüetler sevdalanır ilk görüş günlerimizde
Gölgeleri kırıp döken zemherileriyle
Beceriksiz patavatsız ve
Bir o kadar da kibir döken

Masadan silerim sonra yalnızlık budalalarını
Ağzı kadar kalabalık al aşağı olmuş bedenleriyle
Ruh dolu tüplerde tüketip dururlar ahmakça

Geri dönüşümsüz tuzak kokan bakışlarla
Kendileriyle gider dururlar benden
Hiç kadar değersiz
Hep kadar sıradan
Umarsız ve avam

Oysa sen benim ulaşamadığımdın
Kendimi hiçe saydığımdın
Benden fazlası sendin
Sımsıcak ve günahsız

Her daim sencileyin