Hani çığlıkları duymamak için kulaklarını tıkarsın ya, öyle.
Dönüyorum arkamı seslere.
Duvarların karşılıyor bitkinliğimi
Gözlerimi açabiliyorum gölgende.
Gölgen serin, gölgen yosunlu
- gölgen küf tutmuş.
Duvarın renksiz, duvarın kömür karası.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta