Sencil Şiiri - Sarı

Hani çığlıkları duymamak için kulaklarını tıkarsın ya, öyle.
Dönüyorum arkamı seslere.
Duvarların karşılıyor bitkinliğimi
Gözlerimi açabiliyorum gölgende.
Gölgen serin, gölgen yosunlu
- gölgen küf tutmuş.
Duvarın renksiz, duvarın kömür karası.
Başlıyorum renkler atmaya sana.
Bi tutam saçımın sarısı,
-gözlerimin mavisi
-tenimin beyazı...
Bakıyorum kendine yabancısın,
Siyahın renkli artık;
Dur diyorum, bi tutam kalbimin kırmızı.
Bir bitkiyle konuşur gibi mırıldanıyorum gölgene.
Açıyorsun yavaş yavaş, güneş geliyor en yakıcısından.
Yosunların gidiyor bir bir.
Dönüp bakmaya çalışıyorum,
-mavim yok, sende.
Dokunmaya çalışıyorum,
-beyazım yok, sende.
Sevmeye çalışıyorum,
- kırmızım yok, sende.
Gitmem gerek demek istiyorum, renklerimi istiyorum;
- sözlerim yok, sende.
Kendine iyi bak diyebilmek için dönüyorum sana,
- kendin yok, bende.