Sence Kimim? Şiiri - Faruk Kara

Bu eller senin için bu şiirler.
Saçlarından bir parça bukle oldu bak yine.
Kelimelerle ördüğüm bu 8 barlık dize.
Yetmiyor sen de gel bu satırları süsle.

Bir dinle sende benim gibi martıların sesini.
Sesinle bir değil ama sevgisizler hepsi.
Ve bir daha sensiz bırakma bu prensi.
Zamanı gelince öperek uyandıracak prensesi.

Gülüm, gül bahçeme güzellik katmaya gel.
Ellerinle ısıt beni huzur bulayım teninde.
Gözlerimdeki perde kalktı yüzüne bakarken.
Kırmızı yanaklarından bir buse ver bu kalbe..

Sen gelince bir başkalaştı hayatta kalma savaşım.
Mutluluğumun sırrı oldun bir de kalbimin anahtarı.
Bu eller senin için yazıyor tüm bu satırları.
Sesini duyunca atıyor bütün kalp damarlarım.

Kelimeler anlatamıyor ismini.
Gözlerine baktığımda duruyo yer çekimi.
Sence kimim? Şair oldum gözlerine.
Sen oynattın yerinden bu taş kalbimi.

Ne kadar anlatsam seni yetmez.
Ellerim kan revan içinde olsa vazgeçmem.
Başkasını seçmem, sende gitme buyur gel.
Sana kalbimi kiralıyorum beleşten.

Buyur gel kırma beni sevgilim.
Sen olursan olmam artık ben bi deli.
Sevgi seli gözlerinde yüzdüm senin.
Sen de gel ellerinle yüzdür beni.
Sen olursan olmam artık ben bi deli.

Bu eller unutmayacak hiç sesini.
Yüzümdeki çizgilerden belli olmaz iç sesim.
Sen benim kalbimin tek varisi, gözlerinde uçur beni.
Sen de gel bırakma hiç bu elleri.

Son bir şey bilmeni istediğim.
Sen mi benim yoksa ben bi deli.
Ellerimde yoktu hiç bi sevgi izi.
Sen oldukça ben olmuyorum kör ve dilsiz.