Sence Kendince Şiiri - Atilla Durukan

sence kendince,
evrence, arkadaşlarınca.
hiç bir şey demeden anlatmadan,
çekip gittin sessizce,
terkettin beni bence.
kör biçakla yarmıştık,
karanlık geceyi karnından.
ışıklı günler sermiştim önüne,
bakışların, gülüşlerin haince,
boynuma sarılmaların da
yalandı sence.
seni,, dagların en koyu karanlıklarından
almıştım.
geçmek için hayal ettigin dünyanın
sihirli anahtarı bendim. sence.
seni dagların doruklarındaki beyazlarla giydirmek istiyordum,
sen, kendince,
aklınca, çevrence,
yeni bir hayata gittin,
bensize.
dönüşün yok bence,
düşün.
çektigim acıların,sebebi
seviyorum deyip,
beni aldatman degilmi,
SENCE.