Olmadığı için mi sence..
Gözlerim görmediği,
Ellerim tutmadığı,
Kalbim bir daha sevmediği için mi..
Yokum yanında.
Her sabah sesine uyanmaktan,
Gecelerimi seninle uyutmaktan,
Bıktım mı sence..
Sen doyulur mu sanıyorsun kendine,
Her gece teninle örtününce..
Durgun mu sanıyorsun bu deniz sensiz,
Her fırtına; öylesine ümitsiz,öylesine çaresiz..
Yıkmıyor mu sence beni..
Devirmiyor mu senden başka ne varsa içimde
Sana bağladığım her acıyı gün gün çektikçe..
Ağlayamadığım kadar acı,
Ve dökemediğim kadar gözyaşı doluyum..
Ellerini sıkar gibi sıksam da gözlerimi,
Ağlayamıyorum...
Bir beddua gibi sarıyor sesin kulaklarımı,
Her hüznüme neşe, her acıma derman olmandan bıktım,
İzin ver de
Senin için ölünceye dek ağlayayım..
...ve sonunda Bizim için güleyim..
Ebediyen...
Kayıt Tarihi : 9.5.2004 12:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!