Senbizinutamazsın Palas Şiiri - Ali Galip

Kendimi getiremedim diyorum size
Bir haber kimsesiz bu aynalı dolabın kalabalığında
Hep yalvaçların ağzında halbuki
Yükte hafif pahada ağır
Tüm saatlerle
Sana bir sorudan daha zor işte
Bombanın arkasında
Olan nedir
Sahi sonraki nedir
Cumhuriyetlerimizi kanatan militanlığımızdan

Kaba gün artığı bohçamda
Bir bohçayla gitmek kadar yorulmamıştır
Günlüğümüz
Yani buraya kadar her şey açık
Her şey dosdoğru
Ancak nereden anlaşılacak
Mendilimizin ucunun bir kadında kilitlendiği

Nikah düşmüyor nedense meydanlara
Çeyizsiz kaçırıp bir yerlerinden dünyanın
Akşam mayhoşluğuyla apoletli sabahın bir kırmasıyla
Yaşlandığımı
Salkım saçak bir
Kölenin doğduğunu
Biliyorsunuz artık
Haince eskiniyor
Bir ahırın koynunda
Sarı fotoğrafların, akşam ezanlarının
Dam üstlerinin,

Burası ki yaza en erken tutunan yerdir
Sonunu yürüyemeden kaybolanlarıyla tanınır
Asyanın bir kızı senin yüzünden
Bir zarfa ikna ettiğim gökkuşağı
Bekleme gerisini
Artık
Tutup tutup
Kırmızı gözlü toprağı
Bu utangaç çocuğu
Kendi maskemle getirmek istemiyorum lanetli ayine
İşte yanımıza çoğaldığımızca
Çelenklerimizi topluyoruz kapılarımızdan

Her yaprağımla denize şirk koşuyorum
Ellerim
Daha panayırsız ‘kaldı’ların

Artık bitti
Siz de söyleyin artık değil mi
Bitti artık mesela söyleyebiliyorum
Hiçbir noktalama işaretinin
Üstüme vebal kalmayacağını

Olmalıdır aslında
Evimize konup kalkan
Her asma bahçesinin
Yosun kokulu bir müjdesi
Ayrıca bir müjdenin her şeyden önce
Bir tebaası
Kaba etleriyle yağmalıdır
İşte ben
Çünkü bu kentin muskasıysam anlıyorsun....

Sana kendimi getiremedim
İster kadıköyünde olayım artık
İster kemaliyende
Rahlene sonra
Ülkemin en unutulan çöplüklerine
Al götür
Oku getir.