Gecenin bir yarısında,
İşlek bir mekanında İstanbul'un
Birçok sen var sana benzettiğim
Ama her zamanki gibi hiçbirinde
Sen yoksun
Biliyor musun
Nerdeyim diye aylardır kendimi arıyordum
Geçenlerde aklıma geldi,
Unutmuşum
Sen de hatırlıyorsan
Belki merak edip bakarsın diye
Beni sana vermiştim emaneten,
En son görüştüğümüzde,
(Ki son olduğunu bilmiyordum)
Unuttun vermeyi
İstemeye de utanmıştım
Sende kaldım.
Bir daha görüşür müyüz bilmem
Umutla,
Yoldan geçen her sende seni arıyorum
Ve tabii ki sende kalan beni,
Henüz kaybetmediysen.
Sen mi aradığım yoksa ben mi,
Sormayın
Ne fark eder ki
Çünkü ben,
Senden ayrı hiç olmadı
(İstanbul - 17.06.06)
Murat AtalarKayıt Tarihi : 9.8.2007 20:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yurt dışından döndüğüm bir gece havaalanı servislerini beklerken ordan oraya yürüyen insanlara bakarken gelen düşünceler... Hani insan bir zaman sonra herkesi sevdiği insana benzetmeye başlar ya.. Her gördüğünde sevdiğini hatırlatacak bir yön bulur Ama hiç kimse sevdiğinin yerini tutamaz İşte öyle bir şey.. Not: Sen ve Ben'in ayrı olmadığını vurgulamak için başlık SenBen şeklinde yazılmıştır. Yazım hatası olmadığını belirtmek isterim.
İstemeye de utanmıştım
Sende kaldım.
....
kıyamam sana bir parçan bende kalır demişti...
ve kıydı bana
tüm parçalarım onda...
vermeyecek onuda biliyorum...
canı sağ olsun vermesin onda kalsın her şeyim
saygılar
TÜM YORUMLAR (2)